Tako je to kod nas Slovena predstavlja književno svedočanstvo koje pulsira kroz urbane simbole Beograda i Zagreba, reflektujući emocije i sećanja autora. Sastoji se iz dva autorova rukopisa, koji za života nisu objavljeni: „Vera i Kosta u bioskopu ’Balkan’” i „Neka nas blagoslovi Matoš”.
U pesmama iz prvog dela zbirke, opevano je srce Beograda, sa jasnim motivima poput Kalemegdana i spomena na bombardovanje 1999. godine. Ovi stihovi ne samo da slikaju urbane pejzaže, već duboko zaranjaju u kolektivnu i ličnu traumu, pružajući intiman pogled na događaje koji su oblikovali grad i njegove stanovnike. Vera i Kosta, kao dva glavna lika, postaju simboli ljudi koji prolaze kroz burna vremena, sa svim svojim slabostima i snagama.
Drugi deo knjige, posvećen Zagrebu, nosi retrospektivnu ljubavnu tematiku, gde je erotska nit isprepletena sa urbanim simbolima ovog grada. Slike Zagreba, poput Griča i Starog grada, u ovim pesmama dobijaju intimni i melanholični ton, istražujući duboke veze između urbanog i ljubavnog. Pesnik kroz svoje stihove stvara duboke emocionalne slike, prelazeći iz jednog grada u drugi, ali uvek zadržavajući isti intenzitet osećanja i simbolike.
Autori pogovora, Slobodan Rakitić i Slađana Ilić, u svojim tekstovima naglašavaju važnost ove zbirke u kontekstu autorovog stvaralaštva. Slobodan Rakitić u pogovoru „Vera i Kosta u bioskopu Balkan” ističe pesničku vrednost beogradskih stihova i dubinu umetničkog svedočastva vremena, dok Slađana Ilić u pogovoru „Pomilovana davnina još traje” naglašava duboku vezu pesnika sa ljubavnim motivima i ljudskim emocijama. Oba autora u svojim tekstovima pružaju čitalačkoj publici dodatnu dubinu i kontekst za razumevanje ovog jedinstvenog rukopisa.
Objavljena povodom deset godina od smrti svog autora, knjige Tako je to kod nas Slovena vraća Zorana LJ. Milića u srpsku poeziju, podsećajući nove generacije čitalaca na njegov neobičan, redak i upečatljiv poetski lik.