Risto Tošović (1923–1986)

Pesnik Risto Tošović rođen je u Foči. Školovao se najpre u svom rodnom gradu, a potom u Sarajevu. Član SKOJ-a postao je još 1938. godine, tako da je s prvim danima rata stupio u partizanske redove.

U ratu je i napisao svoje prve stihove. S prelaskom u Beograd, 1949. godine, dolazi na čelo književnog časopisa Mladost, koji je odigrao važnu ulogu u afirmaciji nove generacije jugoslovenskih pisaca. Bio je i generalni sekretar Saveza književnika Jugoslavije, glavni urednik Književnih novina, urednik Kulturnog dodatka Politike i urednik NIN-a, na čijem čelu je bio od 1963. do 1968. godine.

Risto Tošović bio je predsednik Srpske književne zadruge od 1973. do 1986. godine.

Tošović pripada prvoj generaciji posleratnih pesnika, koji su sa kolektivnog prešli na lično, elegično, na poeziju melanholije, bolne rezignacije i boemskog zanosa.

Pojedine pesme Riste Tošovića prevedene su na više stranih jezika: engleski, francuski, nemački, italijanski, mađarski, poljski, ruski, rumunski i albanski. Pored drugih odlikovanja, Tošović je i nosilac Spomenice 1941.

Zbirke pesama: Stihovi sa Košura, 1948; Tenkist i devojka, 1950; Cvijet na zgarištu, 1951; Nespokojni prozori, 1952; Pohvala mirnom letu, 1961; Čovek i kamen, izabrane pesme, 1965; Poezija mladih, antologija, 1948.